ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΨΥΧΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΑΣ ΜΕ ΥΠΟΒΟΛΗ
Είναι η εικοστή δεύτερη μελέτη του Δασκάλου Νικολάου Μαργιωρή.
Σ' αυτήν εξετάζονται οι βαριές ψυχικές (νοητικές) παθήσεις του Νου του ανθρώπου. Η ψυχασθένεια (νοοασθένεια) και η ψυχοπάθεια (νοοπάθηση). Μέσα σ' αυτές τις δύο ασθένειες περιλαμβάνονται όλες οι σχετικές ονομασίες των παθήσεων του Νου που έχουμε κατά καιρούς ακούσει.
Όπως περιγράφεται οι ψυχασθένειες είναι αρρώστιες της συνείδησης, επίκτητες, ενώ οι ψυχοπάθειες είναι αρρώστιες της υποσυνείδησης, κληρονομικές.
Η αξία του θεραπευτή έγκειται στο να κινήσει με την δική του τέλεια και αρμονική σκέψη, την παραπαίουσα σκέψη του αρρώστου και να εναρμονίσει τις δυο σκέψεις, σε μια μονάχα σκέψη, που να δονεί αρμονικά και φυσιολογικά και τους δυο μαζί ανθρωποεγκεφάλους.
Αυτού του είδους τις θεραπείες κατόρθωναν στην Αρχαία Ελλάδα, στα Ασκληπιεία και στα Αμφιαράεια στους χρόνους της δόξας του Εσωτερισμού. Επίσης στο Τροφώνιο ’ντρο - μυητήριο - Θεραπευτήριο και στο Μαντείο των Δελφών.
Αυτές οι νοητικές παθήσεις που κατατυραννούν και κυριαρχούν σήμερα την πλειονότητα της ανθρωπότητας είναι δυνατόν να θεραπευθούν με σύστημα καθαρά εσωτερικό, χωρίς φάρμακα, με την χαλάρωση του νευρικού και μυικού συστήματος, με ειδικές αναπνοές, με εγκοίμηση και τέλος με την ασυναγώνιστη ΥΠΟΒΟΛΗ. Αυτές οι μέθοδοι αποτελούν και το αντικείμενο της εν λόγω μελέτης.
Πάνω απ' όλα βέβαια καθίσταται αναγκαία η Εσωτερική Παιδεία που μαλακώνει τον άνθρωπο και κατασιγάζει τα πάθη και τα ένστικτά του που είναι αυτά ακριβώς που του δημιουργούν μια νέα ψυχασθένεια ή του φέρνουν στην επιφάνεια μια παλιά - κληρονομημένη ψυχασθένεια που παίρνει σήμερα την μορφή της ψυχοπάθειας.