Νικολάου Α. Μαργιωρή

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ Α. ΜΑΡΓΙΩΡΗ

Συγγραφή – Επιμέλεια: Ηλίας Λ. Κατσιάμπας,

μαθητής επί δεκαετία του Νικολάου Μαργιωρή

* Εισαγωγική Σημείωση Βιογράφου: Το συνοπτικό βιογραφικό του Νικολάου Α. Μαργιωρή που ακολουθεί, εκτός από την τηλεοπτική προβολή που έτυχε μικρό μέρος του στις 16 και 23 Φεβρουαρίου του 2009, δημοσιεύθηκε αυτούσιο στο δεύτερο τόμο του τρίτομου έργου του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ που καταγράφει τους 100 ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ όπως επιλέχθηκαν από το κοινό στα πλαίσια ειδικής ανοιχτής ψηφοφορίας που διοργάνωσε ο ΣΚΑΙ τον Απρίλιο του 2008. Ακολούθησε και η έκδοση 2 DVDs της τηλεοπτικής παρουσίασης των 90 Μεγάλων Ελλήνων συν άλλων 6 DVDs για τους 10 πρώτους, τα οποία μαζί με το τρίτομο έργο κυκλοφόρησαν και μοιράστηκαν πανελλαδικά ως ένθετο στην εφημερίδα «Καθημερινή». Ο Ν. Μαργιωρής περιλαμβάνεται τηλεοπτικά στο δεύτερο DVD και συγγραφικά στο δεύτερο τόμο με αναλυτική γραπτή παρουσίαση 1500 λέξεων και αναδείχθηκε στην 60^η θέση μεταξύ των 100 Μεγάλων Ελλήνων ΟΛΩΝ των εποχών.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α. ΜΑΡΓΙΩΡΗΣ (1913-1993)

Ο Νικόλαος Α. Μαργιωρής είναι μέσα στους 100 Μεγάλους Έλληνες καθότι συνεισέφερε τα μέγιστα στην διαμόρφωση, παρουσίαση και εκλαΐκευση μίας σύγχρονης Ελληνικής Μεταφυσικής Φιλοσοφίας βασισμένη σε συγκριτική ανάλυση των κυριότερων διεθνών φιλοσοφικών θεωρήσεων στο θέμα αυτό με αντίστοιχες Ελληνικές.

Παράλληλα εξέθεσε τις δικές του μελέτες και ερμηνείες σε κρίσιμα Οντολογικά και Εσχατολογικά ζητήματα. Κατέθεσε δε συστηματικά τις απόψεις του για τους θεωρητικούς και πρακτικούς τρόπους με τους οποίους ο σύγχρονος Έλληνας μπορεί να επαναπροσδιορίσει την πνευματική του πορεία και εξέλιξη μέσα στο σύγχρονο νεοελληνικό περιβάλλον διαφθοράς και πλήρους κοινωνικής αποσύνθεσης. Η συνεισφορά του αυτή αποτυπώνεται στα 189 συγγράμματά του και στις πολύπλευρες και πολύτιμες διασωθείσες προφορικές του παρακαταθήκες και διδαχές.

Ο Νικόλαος Μαργιωρής γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου του 1913 στην Σάμο και από μικρός εγκαταστάθηκε στην τότε ανθούσα Ελληνική Κοινότητα Αλεξάνδρειας (ΕΚΑ). Έζησε το πιο παραγωγικό μέρος της ζωής του στην Αλεξάνδρεια του Καβάφη όπου εκτέθηκε στην πολυπολιτισμική κουλτούρα της πόλης. Παράλληλα βρέθηκε για πολλά χρόνια στην Ινδία και στο Θιβέτ όπου σπούδασε κυρίως βουδισμό, γιόγκα και εκπαιδεύτηκε στον διαλογισμό. Το 1958 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου ανάπτυξε και διέδωσε το έργο του.

Στην Αίγυπτο ο Ν. Μαργιωρής εκτέθηκε στην μυστικιστική φιλοσοφία που πρότεινε η Έλενα Π. Μπλαβάτσκυ (Helena Petrovna Blavatsky) στα έργα της Isis Unveiled και Μυστική Διδασκαλία. Δεδομένου ότι βάση της δυτικής μυστικιστικής φιλοσοφίας αποτελούν οι ανατολικές μεταφυσικές θεωρήσεις και στην προσπάθειά του να κατανοήσει το βάθος της ανατολικής φιλοσοφίας οδηγήθηκε στην Ινδία και το Θιβέτ όπου εκπαιδεύτηκε για πολλά χρόνια στον αρχαίο Βραχμανισμό, στις Βέδες και τις Ουπανισάδες του Ινδουισμού, στη Ράτζα, Γκνάνι, Κάρμα, Μπάκτι, Κρίγια και άλλες Γιόγκα και στην ατραπό των πρεσβυτέρων του Βουδισμού.

Εκεί γνώρισε και τον σύγχρονό του Τζίντου Κρισναμούρτι (τον περισσότερό του χρόνο ζούσε στο Ηνωμένο Βασίλειο). Συνομιλούσαν συχνά για την σχέση Θεοσοφίας και νέο-ορθόδοξου μυστικισμού. Η καταλυτική επίδραση του Κρισναμούρτι στα πρώιμα χρόνια του δασκάλου τον οδήγησε στην συνεργασία του με τον εκλιπόντα φιλόσοφο και θεοσοφιστή Κώστα Μελισσαρόπουλο. Αργότερα ανέπτυξε διαφορετική θεώρηση σχετικά με το έργο του Κρισναμούρτι.

Στην Αγγλοκρατούμενη προπολεμική Αίγυπτο μπήκε στις ομάδες μελέτης της ανατολικής φιλοσοφίας και της μετεξέλιξής της στον Ευρωπαϊκό μυστικισμό. Έμαθε Σανσκριτικά, Αραβικά, Εβραϊκά, Ιερογλυφικά εκτός των Αγγλικών και Γαλλικών που μιλούσαν όλοι οι Έλληνες της Αιγύπτου. Ο πρώτος του δάσκαλος και καθοδηγητής του στην Αλεξάνδρεια ήταν ο μεγάλος Αλεξανδρινός μυστικιστής Κρίνο ντεΚάστρο από πατέρα Κερκυραίο και μητέρα Ουγγαρέζα συγγενή του μεγάλου μουσουργού Λιστ. Ο δε Ινδός του δάσκαλος έφερε το όνομα Μπάμπα.

Έλαβε μέρος στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως εθελοντής έφεδρος αξιωματικός εξ’ Αλεξανδρείας, όπου τραυματίστηκε σοβαρά στο Ελ Αλαμέιν και στο Ρίμινι. Για τις υπηρεσίες του προς την πατρίδα τιμήθηκε με πολλά παράσημα (μεταξύ των οποίων και το Μεγαλόσταυρο) και με τη σύνταξη του ανάπηρου αξιωματικού.

Ο μακαριστός Πατριάρχης Αλεξάνδρειας Χριστόφορος ο Β΄ τον καθοδήγησε στις φιλοσοφικές αυτές αναζητήσεις, τον έβαλε να δουλέψει για χρόνια στις ορθόδοξες βιβλιοθήκες του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας και της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στην έρημο Σινά, συζητούσε για ώρες με τον τότε μαθητή του, τον τίμησε με την φιλία του και του απένειμε τον σταυρό του Αγίου Μάρκου για την προσφορά του στην Εκκλησία και στο Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας και πάσης Αφρικής. Το ίδιο συνέβη και με τον μεταγενέστερο μακαριστό Πατριάρχη Νικόλαο τον Στ΄.

Γνώρισε επίσης και ασπάσθηκε τον νέο-πυθαγορισμό, τον νεοπλατωνισμό και εξελίχθηκε σε θερμό θιασώτη των Ελλήνων Αλεξανδρινών Νεοπλατωνικών φιλοσόφων Ιαμβλίχου και Πορφυρίου και πάνω από όλα του Αμμωνίου Σακκά και του μαθητή του Πλωτίνου που συνέδεσαν ήδη από τον 3ο αιώνα μ.Χ. τον νέο-πλατωνισμό με τις Ανατολικές φιλοσοφικές αναζητήσεις.

Η αγάπη του για τους φιλοσόφους αυτούς και ειδικά για τον Πυθαγόρα τον οδήγησε να ανοίξει Σχολές του έργου τους, τα ΟΜΑΚΟΕΙΑ (εκ του ομού ακούμε μία διδασκαλία), στην Αλεξάνδρεια (το 1946), στην Αθήνα (το 1976), στην Λαμία (1990), στα Τρίκαλα (1992) και σε άλλες Ελληνικές πόλεις.

Ήδη από το 1972 είχε δημιουργήσει στην Αθήνα και τον Σύλλογο του Αγίου Παταπίου στον οποίο έκανε από τότε ανελλιπώς ελεύθερες ενημερωτικές ομιλίες. Εκοιμήθη το 1993 στην Αθήνα έχοντας την αγαθή τύχη να πλαισιωθεί από πληθώρα μαθητών οι οποίοι διαδίδουν, συντηρούν και αναλύουν το προφορικό και γραπτό του έργο.

Ο Ν. Μαργιωρής βίωνε την μεταφυσική φιλοσοφία από νεαρή ηλικία και τον ενθουσιασμό του αυτό τον μεταλαμπάδευε πλήρως στους μαθητές του. Χαρακτηρίστηκε ως «Πατριάρχης της Ελληνικής Μεταφυσικής Φιλοσοφίας» στο εισαγωγικό σχόλιο της συνέντευξης που παραχώρησε στο περιοδικό «Τρίτο Μάτι» στο τεύχος 20, Δεκέμβριος 1992, στην πρώτη και τελευταία εν ζωή δημόσια παρουσία του. Μία ακόμη εκτενή παρουσίασή του ακολούθησε στο αφιέρωμα για τους Έλληνες Μυστικούς που φιλοξένησε το περιοδικό «Άβατον», τεύχος Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου 2002, ενώ ανάλογες παρουσιάσεις του έγιναν σε sites και σε συγγράμματα που αφορούν το έργο του.

Ο «δάσκαλος», όπως τον αποκαλούν οι μαθητές του ανά την χώρα, υπήρξε διαφωτιστής και καθοδηγητής χιλιάδων Ελλήνων στον θαυμαστό κόσμο της ανατολικής φιλοσοφίας, καθώς επίσης της αρχαίας ελληνικής και χριστιανικής θεώρησης στην προσπάθεια απόσπασής των από τον νεοελληνικό υλισμό, άκρατο κυνισμό και το αέναο κυνήγι της χίμαιρας.

Ο Νικόλαος Μαργιωρής υπήρξε μία σπάνια σε χαρίσματα, πολυτάλαντη και πρωτόγνωρη σε δυναμισμό και παραγωγή έργου σύγχρονη εσωτερική βιωματική προσωπικότητα, η οποία δρασκέλισε αθόρυβα το κατώφλι της πατρίδας μας παραδίδοντας την πεμπτουσία των ολοκληρωμένων πνευματικών του βιωμάτων που συνοψίζεται στην αλληλεπίδραση της μεταφυσικής κοσμοθεωρίας των ανατολικών λαών με την αρχαία Ελληνική, Ελληνιστική και Ορθόδοξη Χριστιανική θεώρηση της ζωής και του θανάτου.

Η διδασκαλία του Ν. Μαργιωρή συνίσταται στην αρμονική συνύπαρξη των αρχαίων ελληνικών, αιγυπτιακών και ινδικών φιλοσοφικών θεωρήσεων με την εσώτερη χριστιανική παράδοση, μέσα από το φίλτρο της προσωπικής πραγμάτωσής του. Παράλληλα παρέχει ολοκληρωμένες προσωπικές απαντήσεις με πρωτόγνωρες αναλύσεις πάνω στο Κοσμογονικό – Οντολογικό και στο Εσχατολογικό Ζήτημα, απόρροια της δικής του «μυστικής ζωής».

Το συγγραφικό του έργο είναι δυνατό να χωρισθεί σε συγγράμματα ιστορικά, αρχαία ελληνικά και μυστηριακά, επιστημονικά, εναλλακτικής θεραπευτικής, συστημάτων και πρακτικών της γιόγκα και του μυστικισμού, αποκρυφολογίας, εσωτερικής θεολογίας και φιλοσοφίας, αποσυμβολισμού της ελληνικής μυθολογίας, διαλογισμού, αρχαίας ελληνικής ασκληπιακής μάλαξης και εγκοίμησης, επιστημονικού πνευματισμού, φιλοσοφίας της αστρολογίας, μύησης κ.α.

Μεταξύ αυτών ενδεικτικά αξίζει να σημειώσουμε την Δίτομη Μεταφυσική Εγκυκλοπαίδεια, την Πυθαγόρεια Αριθμοσοφία, τα Ελευσίνια Μυστήρια, τους Δραβίδες προγόνους των Ελλήνων, το Σωκράτη, το Μίνωα, την Χάθα, Κρίγια, Κάρμα και Ράτζα Γιόγκα, τους Φαραώ Ακενατόν και Τουταγχαμών με μέθοδο εκμάθησης της Ιερογλυφικής, την Χειροπλαστική Θεραπευτική Σιάτσου, την Ψυχοθεραπευτική, την Γένεση και Θάνατος των Κόσμων, την Μεταθανάτια Ζωή, την Μυστική Διδασκαλία, τον Πατάπιο, τον Χριστοκεντρικό Μυστικισμό, την άλλη όψη του δόγματος Νταίνικεν κ.λ.π.

Μάλιστα μόλις 16 χρόνια μετά το φυσικό τέλος του είναι πολλοί οι έγκριτοι συγγραφείς και μελετητές που έχουν συμβουλευτεί και αντλήσει επανειλημμένα υλικό από συγγράμματά του και κάνουν ειδική μνεία γι’ αυτό στην βιβλιογραφία τους. Έργα του μεταφράζονται ήδη στην αγγλική γλώσσα.

Άφησε πίσω του τεράστιο και διαχρονικό πλούτο παρακαταθηκών (θεωρητικών και πρακτικών) προς μελέτη και αξιοποίηση. Αν θα υπήρχε δε η δυνατότητα να αποτυπωθούν σε ανάλογα συγγράμματα πιθανόν θα κατέτειναν να προσεγγίσουν τα όσα εκτιμάται ότι συνέγραψε ο Αδαμάντιος Ωριγένης.

Μάλιστα προς διάσωση, διαφύλαξη και ανάδειξη όλου αυτού του πολύτιμου υλικού μελετάται από τους εκπροσώπους του έργου του και τους μαθητές του η σύσταση ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ για την μελέτη και διάδοση του έργου του. Η πρώτη τέτοια Ακαδημία Συστάθηκε από μαθητές του πρωτοστατούντος του Ηλία Κατσιάμπα τον Ιούλιο του 2012 στα Τρίκαλα, υπό τον διακριτικό τίτλο «Ακαδημία Γιόγκα Νικολάου Μαργιωρή – Ομακοείο.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλουμε προς το γιο του Δασκάλου Ν. Μαργιωρή, Ανδρέα Μαργιωρή, για την συμβολή του στη δημιουργία του παρόντος βιογραφικού.

Τέλος από τους μαθητές και τους εκπροσώπους του, παράλληλα με το διδακτικό έργο, συνεχίζεται η έκδοση νεότερων συγγραμμάτων βασισμένων στις δικές του προφορικές παρακαταθήκες και διδαχές.

Σχολιασμός Βιογράφου *

Ο Νικόλαος Α. Μαργιωρής υπήρξε βαθύς γνώστης των ανατολικών θρησκειών περιλαμβανομένων του Ινδουισμού και Βουδισμού ως και της σύγχρονης Εσωτερικής Φιλοσοφίας και Μεταφυσικής και της καθοριστικής αλληλεπίδρασης αυτών με την Κλασσική Ελληνική και Ελληνιστική Παιδεία καθώς και με τα σύγχρονα κινήματα της Ορθοδοξίας όπως αυτά του μοναστικού μυστικισμού και άλλων.

Το φιλοσοφικό σύστημα που δημιούργησε είναι πρωτίστως Ελληνοκεντρικό και βασίζεται σε μία πλήρη και βιωματική εσωτερική μεταφυσική παιδεία που βασίζεται στο «δέσιμο» των φιλοσοφικών αυτών συστημάτων σε μια ρέουσα ενότητα. Τον πλούτο αυτό των γνώσεων εκλαΐκευσε με σύγχρονο επεξηγηματικό, απλό και απόλυτα γλαφυρό λόγο.

Πρέσβευε ότι ο κάθε άνθρωπος μπορεί να συνδεθεί με τις ρίζες της ύπαρξής του και του βαθύτερου εαυτού του μεταχειριζόμενος ένα σύστημα διαλογισμού βασισμένο στον κλασσικό Σωκρατικό στοχασμό, την απόλυτη αυτοσυγκέντρωση των Ινδών, τον Χριστοκεντρικό Μυστικισμό και σε νεότερα ψυχαναλυτικά δεδομένα δεμένα όλα στην ιδιοσυγκρασία και ατομικότητα κάθε ανθρώπου.

Το έργο αυτό το περιγράφει ο ίδιος σε 189 φιλοσοφικά και πρακτικά συγγράμματά του (34 βιβλία, 34 ειδικές μελέτες, 49 τεύχη του περιοδικού Ομακοείου και 7 πραγματείες μεταφυσικής μαθημάτων κάθε μία αποτελούμενη από 10 με 11 ξεχωριστά μαθήματα).

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι οι διασωθείσες προφορικές παρακαταθήκες του αποτελούν έναν εξαιρετικά σημαντικό και αξιοπρόσεκτο πλούτο φιλοσοφικού και πρακτικού υλικού που παραμένει ακόμα αναξιοποίητο.

* Σημείωση: Ο Ηλίας Λ. Κατσιάμπας είναι καθηγητής φυσικής αγωγής (ΤΕΦΑΑ), δημοσιογράφος, συγγραφέας 5 βιβλίων, περιοδικού και πολλών μελετών και εκδότης της καθημερινής πολιτικής εφημερίδας των Τρικάλων «Η ΕΡΕΥΝΑ». Παράλληλα υπήρξε επί δεκαετία μαθητής και συνεργάτης του Ν. Μαργιωρή, ιδρυτής και υπεύθυνος των νεοπυθαγόρειων φιλοσοφικών σχολών Ομακοεία Τρικάλων και Θεσσαλονίκης και πρόεδρος του Συλλόγου «Ακαδημία Γιόγκα Νικολάου Μαργιωρή – Ομακοείο.

Είναι νυμφευμένος με την Σοφία Σκουμή και έχει δύο παιδιά, τον Λάμπρο και την Μαρία. Ζει και εργάζεται στα Τρίκαλα.

Web Site: http://www.omakoio.gr ή http://omakoio.blogspot.gr

E-mails : omakoio@omakoio.gr ή omakoeio@gmail.com

Σημείωση: Το παρακάτω άρθρο που αναφέρεται στον Πυθαγόρα και τον νεοπυθαγόρειο φιλόσοφο Νικόλαο Μαργιωρή δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2010 στο Ελληνικό περιοδικό Yoga από τον μαθητή και συνεργάτη του Ν. Μαργιωρή, Ηλία Κατσιάμπα.

Το Ομακοείο του Πυθαγόρα

και το έργο του Νικολάου Μαργιωρή

Γράφει ο Ηλίας Λ. Κατσιάμπας (*)

Η λέξη Ομακοείο είναι σύνθετη εκ του ομού (μαζί) ακούμε. Ακούμε μια υψηλή εξωτερική, εσωτερική και πνευματική διδασκαλία (ομ-ακούειν, ακούμε το ΟΜ, τον τέλειο ήχο).

Την λέξη Ομακοείο ή Ομακόϊο πρωτοχρησιμοποίησε ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος και μύστης Πυθαγόρας, τον 6^ο αιώνα π.Χ. ιδρύοντας την ομώνυμη σχολή του στον Κρότωνα της νότιας Ιταλίας, της Μεγάλης τότε Ελλάδας.

Ο Πυθαγόρας υπήρξε μία κορυφαία πνευματική μορφή (δείτε τα βιβλία Πυθαγόρεια Αριθμοσοφία και Αποκρυφολογία Β΄ Τόμος του Νικολάου Α. Μαργιωρή, εκδόσεις Ομακοείου Αθηνών), παγκόσμιας ακτινοβολίας και αξίας, με τεράστια και διαχρονική πανανθρώπινη προσφορά σε όλους σχεδόν τους κλάδους της τέχνης, της επιστήμης και της πνευματικότητας.

Ο Εδουάρδος Συρέ στο ομώνυμο έργο του «Οι Μεγάλοι Μύστες» κατατάσσει τον Πυθαγόρα μεταξύ των 7 Μεγάλων Μυστών της ανθρωπότητας διανθίζοντας το πνευματικό μεγαλείο και την προσφορά του ανδρός.

Όταν η μητέρα του πήγε στο Μαντείο των Δελφών να ρωτήσει για την επικείμενη γέννα της η Πυθία της είπε ότι «θα γεννήσεις γιο που θα γίνει χρήσιμος στην εποχή του και σ’ όλες τις εποχές της ανθρωπότητας».

Ο Πυθαγόρας γεννήθηκε στην Σάμο και από μικρός ακόμα σε ηλικία έτυχε πολλών δασκάλων (Ερμοδάμαντας, Φερεκύδης, Ίωνες Φιλόσοφοι), και μυήσεων (Ηραία Μυστήρια) πριν αποφασίσει σε ηλικία 22 περίπου ετών να ταξιδέψει στην αδελφή πατρίδα, την Αίγυπτο (δείτε το βιβλίο Δραβίδες οι πρόγονοι των Ελλήνων, Αιγυπτίων και Ινδών του Ν. Μαργιωρή καθώς και το Φαραώ Ακενατόν και Τουταγχαμών, εκδόσεις Ομακοείου Αθηνών), για να συνεχίσει εκεί την μύησή του. Μετά από παραμονή του 22 ετών κατόρθωσε να φθάσει στον τελευταίο 7^ο βαθμό του Γραμματέα των Ναών που τον καθιστούσε ισότιμο και διάδοχο του Αρχιερέα της Αιγύπτου. Μετά από διάφορες περιπέτειες αιχμαλωσίας του από τον Πέρση βασιλιά Καμβύση και παραμονής του στα μπουντρούμια επί πολλά χρόνια κλήθηκε και θεράπευσε την γυναίκα του βασιλιά με αντάλλαγμα την ελευθερία του. Χωρίς καθυστέρηση επέστρεψε στην πατρίδα του την Σάμο.

Με τις μεγαλειώδες γνώσεις του και τις πολύπλευρες προσωπικές του εμπειρίες διέτρεξε μεγάλο μέρος της Ελλάδας και σταδιακά ανασύστησε ή ενδυνάμωσε τα σημαντικότερα αρχαία ελληνικά μυστήρια μεταξύ των οποίων τα Ελευσίνια, τα Ιδαία, τα Επιδαύρια, τα Δελφικά, στα οποία μάλιστα φέρεται να προσέφερε το μυστικό της ατομικής ενέργειας με εξαιρετικά απλά μέσα, με το οποίο οι ιερείς αμύνθηκαν δύο τουλάχιστον φορές επιτυχώς απέναντι στους εισβολείς Πέρσες κατακεραυνώνοντάς τους. Έδωσε τα μέσα για να είναι οι χρησμοί της Πυθίας αλάθητοι και εκπαίδευσε γι’ αυτό τον σκοπό την ιέρεια Θεόκλεια που μεσουράνησε και παρουσία παρισταμένων ιερέων και του Πυθαγόρα που την καθοδηγούσε προείπε το ζοφερό μέλλον της Ελλάδας που ερχόταν, του ίδιου του Πυθαγόρα και της προσεχούς σάρκωσής του ως Λόγου.

Όταν μάλιστα ο Πυθαγόρας έφτασε στην Ελευσίνα και παραβρέθηκε σαν υψηλός επισκέπτης στη διεξαγωγή των Ελευσινίων Μυστηρίων ή των Σεπτών Οργίων της Μάνας και της Κόρης (Δήμητρας και Περσεφόνης) προσκαλέστηκε από το μεγάλο Ιεροφάντη Νικοκλέα να λάβει στα χέρια του το μνημειώδες σκήπτρο των Ελευσινίων, να συνεχίσει τη μύηση εκείνος (ο Πυθαγόρας) και να μιλήσει στους υποψήψιους επόπτες (βλέπε βιβλίο Νικολάου Μαργιωρή Φαραώ Ακενατόν και Τουταγχαμών, εκδόσεις Ομακοείου Αθηνών).

Μετά από διετή παραμονή του στους Δελφούς, διαβλέποντας τα μέλλοντα, έφυγε για τις αποικίες της ακμάζουσας τότε Μεγάλης Ελλάδας και διάλεξε ανάμεσα σ’ αυτές να πάει στον Κρότωνα. Στην πιο δοξασμένη και στην πιο μεγάλη πολιτεία. Εκεί απευθύνθηκε στη Βουλή και ζήτησε άδεια για να δημιουργήσει το σχολείο του. Σύντομα κατηγορήθηκε για αθεΐα και διαφθορά από ορισμένους αντίζηλους και εχθρούς του και βρέθηκε να απολογείται στο Δικαστήριο των 1000 όπου επί δυόμισι σχεδόν ημέρες απολογίας τούς εξιστόρησε το όνειρό του και τι ήθελε να πράξει για την Ελλάδα. Όλοι σχεδόν οι εχθροί του μεταβλήθηκαν σε φίλοι και αρκετοί σε μαθητές του.

Δημιούργησε το πρώτο Ανοιχτό Κοινόβιο Πανεπιστήμιο - Σχολειό στην Οικουμένη που όμοιό του δεν υπήρξε ξανά ούτε και διαφαίνεται ότι μπορεί να υπάρξει κατά τον ίδιο τρόπο στο μέλλον.

Του έδωσε το όνομα Ομακοείο ή Ομακόϊο και σ’ αυτό διαβιούσαν οι μαθητές του, ελεύθεροι ή με τις οικογένειές τους κατά χιλιάδες, ακολουθώντας την συστηματική νοητική και πρακτική εκπαίδευση που τους παρείχε διαβαθμητά αφειδώς. Πρόκειται για το μοναδικό εγχείρημα τέτοιας εκτεταμένης ανοιχτής, μαζικής και εκλαϊκευμένης επιστημονικής μύησης (εξωτερικής, εσωτερικής και πνευματικής) στην ανθρωπότητα.

Μετά από υπερδεκαετή συστηματική σπουδή, όσοι αποφοιτούσαν αποκτούσαν το δικαίωμα να ιδρύσουν ανάλογα σχολειά σε όποιο μέρος αυτοί επιθυμούσαν να διδάξουν.

Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει και τι να πρωτοαναφέρει για τον Πυθαγόρα και τις διδαχές του. Λες και κατέβηκε ο Θεός στη γη και χάρισε στον άνθρωπο όλο τον πλούτο της Σοφίας, της Τελειότητας, της Ομορφιάς, της Αλήθειας.

Αυτός υπήρξε ευλογημένος του Θεού. Τα πάντα ξεκίνησαν από τον Πυθαγόρα. Προ αυτού δεν υπήρχε τίποτα το συγκεκριμένο. Αυτός συγκεκριμενοποίησε. Αυτός υπήρξε ο ηγέτης. Σ’ αυτόν απάνω βασιστήκαμε.

Ένας νέος αέρας γνώσης, αλήθειας, ανθρωπιάς και πνευματικότητας φύσηξε στην εποχή του και συνετέλεσε στην μεταμόρφωση πολλών ανθρώπων που οικειοθελώς προσήλθαν για να εμβαθύνουν στις αλήθειες της ζωής. Μία νέα θεμελίωση εσπάρη. Η Ελληνική φυλή με την καθοριστική συμβολή του Πυθαγόρα και των Σωκράτη, Πλάτωνα, Ηράκλειτο, Αναξιμένη, Θαλή κ.π.α. βρέθηκε στο ζενίθ το πνευματικό της.

Για πρώτη φορά στην ανθρωπότητα στο Ομακοείο έγινε ταυτόχρονα Επιστημονική και Θεολογική διδασκαλία ή σπουδή του Ορατού και Αοράτου Κόσμου. Παραδόθηκε η Τετρακτύς, πάνω στην οποία ορκίζονταν οι Πυθαγόρειοι. Ήταν το όργανο μέτρησης και εξάπλωσης των Κόσμων και των Όντων. Ανακάλυψε την κλίμακα με τους τόνους της μουσικής, το μονόχορδο, το πολύχορδο, την αρμονία των ουράνιων σφαιρών, την θεραπευτική, την αστρολογία – αστρονομία (διδαχή της ηλιοκεντρικής θεωρίας), την φυσιογνωμική, την ζωγραφική, την γεωπονική, την ποίηση, την σιδηρουργική, την χρυσοποιΐα, το δράμα, την κωμωδία, την τραγωδία, την γυμναστική, την διαιτητική κ.α.

Ακόμα, η σημερινή επιστήμη, τα μαθηματικά, η γεωμετρία, η ιατρική, η θεολογία και η φιλοσοφία απορρέουν από τον Πυθαγόρα. Άπειρες οι διδασκαλίες του και μέγιστη η επιρροή που άσκησε.

Είναι ο πρώτος που κατείχε το μυστικό της Θείας Ύπαρξης για τη μοναδικότητα και τη Μονάδα. Κήρυξε εν κρυπτώ το Μονοθεϊσμό μέσω των αριθμών. Κατέστη ο πνευματικός πατέρας όλης της ανθρωπότητας.

Υπήρξε ο ήλιος που ήρθε να φωτίσει τον κόσμο, γιατί πίσω απ’ αυτόν ερχόταν ο Λόγος και έπρεπε να έχουν ανοιχτεί οι δρόμοι, να μπορεί να κατανοεί ο κόσμος τα λόγια της Βασιλείας των Ουρανών.

Κοσμούνταν με διακοή, διόραση και ενόραση αμίμητη αλλά και με πολλά ακόμα χαρίσματα. Επέτυχε να ενώσει τον Ουρανό και τη Γη και να κρατήσει την ένωση αυτή μόνος του.

Το Ομακοείο του Κρότωνα, δια στόματος Πυθαγόρα, με χιλιάδες οικότροφους – μαθητές, πρόλαβε να λύσει τα προβλήματα όλων των ανθρώπων και όλων των εποχών. Γιατί μας έδωσε τις βάσεις και τη γραμμή όχι μόνον για όλες τις επιστήμες και τις τέχνες, που σήμερα γιγαντώθηκαν και εξελίχθηκαν πολλαπλώς, αλλά κυρίως για την πνευματική αναμόρφωση του ανθρώπου.

Αν δεν είχε διακοπεί αιφνίδια το πολυσχιδές έργο του που στην ουσία του ήταν η εκ των ένδω μεταμόρφωση του ανθρώπου στα πρότυπα τα ψυχοπνευματικά δεν χωρεί αμφιβολία ότι η ανθρωπότητα θα είχε πάρει άλλο, ποιοτικότερο, αυθεντικότερο και ουσιαστικότερο δρόμο εξέλιξης απ’ αυτόν που σήμερα ακολουθεί. Εγγύτερο της εσωτερικής αλήθειας.

Ο πνευματικός φάρος που για πρώτη φορά (μετακατακλυσμιαία) άναψε στην οικουμένη για να οδηγεί τους ναυτιλλόμενους ή τις ανθρώπινες ψυχές, καταστράφηκε δυστυχώς με φωτιά και μαχαίρι.

Ο Κύλωνας (Αποκρυφολογία Β΄ Τόμος του Ν. Μαργιωρή, περιοδικό Ομακοείο), αποτυχών μαθητής στις αρχικές δοκιμασίες εισαγωγής του Ομακοείου, πολιτικάντης και λαοπλάνος, δούλευε μεθοδικά και υπόγεια επί πολλά χρόνια για να συκοφαντήσει και να γκρεμίσει ό,τι δημιούργησε ο Πυθαγόρας.

Τελικώς, κάτω από ειδικές συγκυρίες επέτυχε το σκοπό του και μαζί με συγκεντρωμένους και φανατισμένους οπαδούς του ένα βράδυ κατέκαψε το Ομακοείο και σκότωσε τους περισσότερους από τους μαθητές και στελέχη του Πυθαγόρα. Ο ίδιος λέγεται ότι με την σύζυγό του και ορισμένους μαθητές διέφυγε και έζησε για αρκετά χρόνια ακόμα στο Μεταπόντιο όπου και απεβίωσε.

Το έργο του συνέχισε η γυναίκα του Θεανώ η οποία για λόγους επιβίωσης μεταπώλησε πολλές από τις σημειώσεις που διατηρούσε στον Πλάτωνα ο οποίος έφτασε στο Μεταπόντιο γι’ αυτό τον σκοπό. Με αυτές ο Πλάτωνας έγραψε την αχώριστη από τον άνθρωπο Πλατωνική Φιλοσοφία.

Ορισμένοι μαθητές του Πυθαγόρα που διασώθηκαν διέφυγαν στην Ελλάδα. Μεταξύ αυτών, ο Λύσις που ήρθε στη Θήβα και έγινε δάσκαλος του Επαμεινώνδα, ο Άρχιππος υπήρξε ο μετέπειτα βοηθός και υπερήλικας διδάσκαλος του Πλάτωνα, ο Φιλόλαος, ο Αλκαίος ο γιατρός από τους επόπτες δίδαξε τον Ιπποκράτη κ.α.

Ακόμα ο νεοπυθαγορισμός και ο νεοπλατωνισμός συνέστησαν τα μεσαιωνικά μυστικιστικά τάγματα τόσο της Ευρώπης όσο και της Ανατολής.

Ο Πυθαγόρας θέλησε να διαπλάσει μία νέα κοινωνία στηριγμένη πάνω στις εσωτερικές αλήθειες και στους αιώνιους αμετακίνητους αόρατους νόμους.

Αυτό φαίνεται ότι το πέτυχε τα 30 περίπου χρόνια που λειτούργησε το Ομακοείο του. Μπόλιασε στις ψυχές των μαθητών του την εσωτερική αλήθεια, έβγαλε άξιους δασκάλους και κέρδισε το θαυμασμό και το ενδιαφέρον όχι μόνον των ανθρώπων της εποχής του αλλά και κάθε εποχής…

Είθε να έχουμε το σθένος και την ωριμότητα να γίνουμε κατ’ ελάχιστον μιμητές του επί των εαυτών μας και επί της κοινωνίας.

Το έργο του Νικολάου Μαργιωρή και τα Ομακοεία

Στην συνθετική και πολυδιάστατη θεωρητική και πρακτική βιωματική γραμμή διδασκαλίας του μεγάλου και αμίμητου πνεύματος του Πυθαγόρα κινήθηκε 2.500 χρόνια μετά ο σύγχρονος Έλληνας βιωματικός εσωτερικός φιλόσοφος και χριστοκεντρικός μύστης Νικόλαος Α. Μαργιωρής (1913-1993).

Γεννηθείς το 1913 στην Σάμο ταξίδεψε, διέμεινε και εκπαιδεύτηκε για πολλά έτη στην Ινδία, στο Θιβέτ και στην Αίγυπτο απ’ όπου επέστρεψε το 1958 πίσω στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.

Στην διάρκεια αυτή έτυχε σημαντικών δασκάλων (Μπάμπα, Κρίνο Αντρέ Σαλβατόρε Ντε Κάστρο, ελλήνων ορθοδόξων πατριαρχών) ενώ σε ηλικία 13 σχεδόν ετών είχε το πρώτο του ολοκληρωμένο πνευματικό βίωμα (σάμαντι), το οποίο και περιγράφει στον επίλογο του βιβλίου του Ράτζα Γιόγκα. Ακολούθησαν πολλές και συχνές απελευθερωτικού τύπου αναβάσεις δια των οποίων κατόρθωσε να γειώσει σημαίνουσες εσωτερικές και πνευματικές γνώσεις, αλήθειες και… αποκαλύψεις σε πληθώρα καίριων ανθρώπινων, εσωτερικών και πνευματικών ζητημάτων.

Η σημαντικότερη όλων σε διάρκεια και σε εσωτερική πνευματική πληρότητα υπήρξε αυτή των 30 σχεδόν ημερών, του νιργκούνα σαμάντι – θέωσης, κατά την οποία όχι μόνον διέδραμε όλο το εσωβάθος της Δημιουργίας αλλά αξιώθηκε να πλησιάσει έως το Θείο Γνόφο... Στο βιβλίο του Γένεση και Θάνατος των Κόσμων, ύλη, αντιΰλη, υπερύλη, αποτυπώνονται αυτά τα κοσμογονικά, συντελειακά και αποκαλυπτικά γεγονότα – βιώματα καθώς επίσης στην Εσωτερική Φιλοσοφία και στην Μεταθανάτια Ζωή.

Επίσης είχε εσωτερικές επαφές με πολλούς μεγάλους δασκάλους, μεταξύ των οποίων ενδεικτικά μόνον αναφέρουμε τον Άγιο Πατάπιο (κατά τον Μαργιωρή είναι αυτός που συνέγραψε τα ψευδεπίγραφα του Διονύσιου του Αρεοπαγίτη που μεταφράστηκαν από τον Ερίγενα το 850 μ.Χ. στα Λατινικά και μετέδωσαν τη φλόγα του μυστικισμού στην Ευρώπη. Λεπτομέρειες αποτυπώνονται στο βιβλίο του Άγιος Πατάπιος), τον Ραμακρίσνα, τον Πυθαγόρα και την Έλενα Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ με την οποία συνομιλούσε συχνά στον ύπνο του και στο ξύπνιο του και την αποκαλούσε «μάνα του».

Το 1972 ίδρυσε το Σύλλογο του Αγίου Παταπίου στην Αθήνα στον οποίο έκανε ανελλιπώς μέχρι το τέλος της ζωής του ελεύθερες ομιλίες, σεμινάρια, διοργάνωση εκπαιδευτικών εκδρομών κ.α.

Το 1976 προς τιμή του Πυθαγόρα και ανάπλαση των Πυθαγόρειων απόψεων και πρακτικών ίδρυσε το Ομακοείο Αθηνών, εκπαιδευτικό και πνευματικό κέντρο, στο οποίο αναλώθηκε να δώσει κάθε δυνατή φιλοσοφική και πρακτική γνώση ικανή να αξιοποιηθεί από τον σύγχρονο άνθρωπο. Το 1990 εγκαινίασε το Ομακοείο Λαμίας του μαθητή του Δημήτρη Τσαπάρα και το 1992 το Ομακοείο Τρικάλων του μαθητή του Ηλία Κατσιάμπα. Μετά τη μετάστασή του το Ομακοείο Αθηνών ανέλαβε η βοηθός του Σμάρω Κοσμάογλου, ενώ λειτούργησαν σιγά-σιγά και πολλά νέα Ομακοεία.

Ως Έλληνας ορθόδοξος προσπάθησε επίσης να εξερευνήσει τους δεσμούς του ορθόδοξου κινήματος του μοναχισμού και του μυστικισμού στις ερήμους της Αιγύπτου του 3ου και 4ου αιώνα μ. Χ. με την ανατολική μεταφυσική φιλοσοφία. Ο μακαριστός Πατριάρχης Αλεξάνδρειας Χριστόφορος ο Β΄ τον καθοδήγησε στις φιλοσοφικές αυτές αναζητήσεις, τον έβαλε να δουλέψει για χρόνια στις ορθόδοξες βιβλιοθήκες του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας και της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στην έρημο Σινά, συζητούσε για ώρες με τον τότε μαθητή του, τον τίμησε με την φιλία του και του απένειμε τον σταυρό του Αγίου Μάρκου για την προσφορά του στην Εκκλησία και στο Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας και πάσης Αφρικής. Το ίδιο συνέβη και με τον μεταγενέστερο μακαριστό Πατριάρχη Νικόλαο τον Στ΄.

Αναμφίβολα υπήρξε μία σπάνια σε χαρίσματα, πολυτάλαντη και πρωτόγνωρη σε δυναμισμό και παραγωγή έργου σύγχρονη εσωτερική βιωματική προσωπικότητα, η οποία δρασκέλισε αθόρυβα το κατώφλι της πατρίδας μας παραδίδοντας την πεμπτουσία των ολοκληρωμένων πνευματικών του βιωμάτων.

Παράλληλα με τις πολύπλευρες πολυετείς διδαχές του, μεταξύ του 1970 – 1993 συνέγραψε και εξέδωσε περί τα 189 έργα ποικίλης θεματολογίας.

Το συγγραφικό του έργο είναι δυνατό να χωρισθεί σε συγγράμματα ιστορικά – προϊστορικά, αρχαία ελληνικά και μυστηριακά, επιστημονικά, εναλλακτικής θεραπευτικής, συστημάτων και πρακτικών της γιόγκα και του μυστικισμού, αποκρυφολογίας, εσωτερικής θεολογίας και φιλοσοφίας, αποσυμβολισμού της ελληνικής μυθολογίας, διαλογισμού, αρχαίας ελληνικής ασκληπιακής μάλαξης και εγκοίμησης, επιστημονικού πνευματισμού, φιλοσοφίας της αστρολογίας, μύησης κ.α.

Μεταξύ αυτών ενδεικτικά αξίζει να σημειώσουμε την Δίτομη Μεταφυσική Εγκυκλοπαίδεια, την Πυθαγόρεια Αριθμοσοφία, τα Ελευσίνια Μυστήρια, τους Δραβίδες προγόνους των Ελλήνων, το Σωκράτη, το Μίνωα, την Χάθα, Κρίγια, Κάρμα και Ράτζα Γιόγκα, τους Φαραώ Ακενατόν και Τουταγχαμών με μέθοδο εκμάθησης της Ιερογλυφικής Γραφής, την Χειροπλαστική Θεραπευτική Σιάτσου, την Ψυχοθεραπευτική, την Γένεση και Θάνατος των Κόσμων, την Μεταθανάτια Ζωή, την Μυστική Διδασκαλία, τον Πατάπιο, τον Χριστοκεντρικό Μυστικισμό, την άλλη όψη του δόγματος Νταίνικεν, το Φως στο Σκότος κ.π.α.

Μάλιστα μόλις 17 χρόνια μετά το φυσικό τέλος του είναι πολλοί οι έγκριτοι συγγραφείς και μελετητές που έχουν συμβουλευτεί και αντλήσει επανειλημμένα υλικό από συγγράμματά του και κάνουν ειδική μνεία γι’ αυτό στην βιβλιογραφία τους. Άρθρα και έργα του μεταφράζονται ήδη στην αγγλική γλώσσα.

Το σύνολο των έργων του μεγάλωσε, διέπλασε και άνδρωσε μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας στον χώρο της ελεύθερης πνευματικής αναζήτησης, όταν ακόμη στην πατρίδα μας (Ελλάδα) υπήρχε πλήρη άγνοια και πολύ… σκοτάδι και προλήψεις για κάθε εσωτερικό ζήτημα.

Η διδασκαλία του Ν. Μαργιωρή συνίσταται κυρίως στην αρμονική συνύπαρξη των αρχαίων ελληνικών, αιγυπτιακών και ινδικών φιλοσοφικών θεωρήσεων με την εσώτερη χριστιανική παράδοση, μέσα από το φίλτρο της προσωπικής πραγμάτωσής του. Παράλληλα παρέχει ολοκληρωμένες προσωπικές απαντήσεις με πρωτόγνωρες αναλύσεις πάνω στο Κοσμογονικό – Οντολογικό και στο Εσχατολογικό Ζήτημα, απόρροια της δικής του «μυστικής ζωής».

Η εξωτερική, εσωτερική και πνευματική συμβολή του Νικολάου Μαργιωρή συνοψίζεται σε γενικές γραμμές στα κάτωθι:

Στο πρωτόγνωρο συγγραφικό του έργο το οποίο περιλαμβάνει:

34 βιβλία, 34 μελέτες, 49 τεύχη του περιοδικού Ομακοείο, 8 εμπεριστατωμένους κλάδους σπουδών δι’ αλληλογραφίας με 10 έως 11 εκτενείς αναβαθμικές πραγματείες μαθημάτων για τον κάθε κλάδο και μια ανεξάντλητη προφορική αποκαλυπτική διδασκαλία, η οποία, υπό προϋποθέσεις, επαρκεί για την παραγωγή μερικών χιλιάδωνσυγγραμμάτων.

Στο μέγεθος και τον πλούτο των αμιγών μυστικιστικών του Εμπειριών. Μέρος αυτών καταγράφονται στο σύγγραμμά μας «Εσωτερικές και Μυστικιστικές Εμπειρίες Νικολάου Α. Μαργιωρή». Η κορύφωση αυτών των βιωμάτων του απεικονίζεται στο 30ήμερο Νιργκούνα Σαμάντι – Θέωσή του μέσα από συγγράμματά του (δείτε τα έργα του Γένεση και Θάνατος των Κόσμων και των Όντων και Εσωτερική Φιλοσοφία) και ανάλογες αποκαλυπτικές διδαχές του.

Στην διαστρωμάτωση των Αποκρυφολογικών του βιωμάτων και των εμβριθών συστηματικών μεταφυσικών διδασκαλιών – αναλύσεων ως αποτέλεσμα των δικών του εμπειριών και γνώσεων. Μεταξύ αυτών καταγράφουμε τις σπουδές που παρείχε δι’ αλληλογραφίας, θεωρητικά και πρακτικά, στους κάτωθι κλάδους του Εσωτερισμού:

Υπνωτισμός – Ορθοψυχισμός: Πλήρη ανάπτυξη, θεωρητική και πρακτική, τριών βασικών συστημάτων υπνωτισμού και επεξήγηση πολλών άλλων καθώς και παροχή σπάνιων εξειδικευμένων λεπτομερειών.

Επιστημονικός Πνευματισμός: Ανάλυση των προϋποθέσεων για υγιή, ελεγμένη και σοβαρή επαφή με το αόρατο και πληθώρα σχετικών ζωτικών λεπτομερειών.

Εσωτερική Θεραπευτική: Μοναδικό σύγγραμμα σύγκρισης και αλληλουχίας της εσωτερικής με την εξωτερική – επιστημονική θεραπευτική, τσάκρας, ενδοκρινείς αδένες, ορμόνες, ζωή, θάνατος, γιόγκα, κουνταλίνη, σουτράτμα, αντασκαράνα κ.π.α.

Αστρολογία – Αστροσοφία: Καρμική προσέγγιση και ιδίως η απόδοση της Αποκαλυπτικής Φιλοσοφίας της Αστρολογίας που απουσιάζει από τα περισσότερα σχετικά συγγράμματα.

Διαλογισμός: Πλήρη ανάλυση όλων των σχετικών ζητημάτων και ιδιαίτερων εφαρμογών του διαλογισμού, η οποία συνεχίζεται και συμπληρώνεται με τα βιβλία του Ράτζα Γιόγκα, Κρίγια Γιόγκα, το μυστικό της Χάθα Γιόγκα, Κάρμα, Μετενσάρκωση κ.α.

Εσωτερική Μύηση: Πώς γινόταν η μύηση-γνώση σε όλες τις εποχές (προκατακλυσμιαίες και μετακατακλυσμιαίες), τι μυήσεις υπάρχουνε και τι περιλαμβάνουνε κ.π.α.

Εσωτερική Φιλοσοφία: Αποκαλυπτική αναλυτική ματιά της Δημιουργίας και στο μέτρο του εφικτού του… Δημιουργού.

Αποσυμβολισμός: Αποσυμβολισμός και απομυθολόγηση της Ελληνικής Μυθολογίας και πολλών άλλων σχετικών ζητημάτων κ.α.

Στην Δημόσια Παρουσία του κορυφαίου Αποκαλυπτικού Πνευματικού Οράματός του για την διαστρωμάτωση της Δημιουργίας από τον Θείο Γνόφο μέχρι τον άνθρωπο.

Ακόμα, στον συγκερασμό Αποκρυφισμού (Αποκρυφολογίας) και Μυστικισμού (Θέωσης – Πνευματικότητας), που μας παρουσιάζει ένα ολοκληρωμένο πνευματικά ον που ονομάζουμε ΜΥΣΤΗ, γειωτή δηλαδή των υπερούσιων αληθειών της Δημιουργίας στον παρόντα κόσμο της χρονικότητας που έχει ημερομηνία λήξης.

Στην ενδελεχή και εκ βαθέων αναβατική παρουσίαση και εσωτερική ψυχοφυσιολογία των σημαινόντων πρακτικών μέσων (Διαλογισμός και Μυστικισμός) που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο κάθε άνθρωπος βάσει της ψυχοσύνθεσής του για την επιτάχυνση της εξέλιξής του και την απόκτηση ενός υγιούς, ισορροπημένου και υψηλών απαιτήσεων και διάκρισης Νου, που θα συνεργάζεται άψογα με την υπερβατική του ταυτότητα – καταγωγή και θα δραστηριοποιείται στο έπακρο στον κόσμο μας για την υγειά γείωση ενός υπαρκτού Θείου Σχεδίου.

Στην έμπρακτη στήριξη του κόσμου με την ΚΡΙΓΙΑ ΓΙΟΓΚΑ (μέθοδος ψυχοσωματικής θεραπευτικής – αγωγής – αρμονίας) που αναβίωσε ο Νικόλαος Μαργιωρής από Σαμάντι που έκανε γι’ αυτόν τον σκοπό και την επανέφερε στην καθημερινή χρήση του ανθρώπου για την βελτίωση της σωματικής και ψυχικής υγείας του και την αντιμετώπιση πολλών σύγχρονων προβλημάτων υγείας. Η γνώση της αποτυπώνεται στο ομώνυμο σύγγραμμά του.

Στην σπουδή της ΡΑΤΖΑ και ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΗ ΓΙΟΓΚΑ που συστηματικά διδάσκονται σε όλα σχεδόν τα Σχολειά του καθώς και όλα τα βασικά θεμελιώδη είδη Γιόγκα (Κάρμα, Γκνάνι, Μπάκτι, Μάντραμ, Παιδική) με βαθείς και εκτεταμένες αναλύσεις και με τις ανάλογες νοητικές ασκήσεις. Σημαίνων υποστηρικτικό βοήθημα το βιβλίο του Ράτζα Γιόγκα, ανύψωση του νου από τη συνείδηση στην υπερσυνείδηση.

Τέλος στο πρωτοπόρο σύστημα Αποτοξίνωσης και ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑΤΟΣ που επινόησε ο ίδιος και ονόμασε Ατμοϋγροποίηση, χωρίς μηχανικά μέσα και φάρμακα, το οποίο και βασίζεται στις αρχές και τις πρακτικές της Γιόγκα με εξαιρετικά πρακτικά αποτελέσματα.

Στην ΑΝΑΒΙΩΣΗ από την αρχαιότητα σημαντικών ήπιων εναλλακτικών θεραπευτικών μεθόδων (Εσωτερική Θεραπευτική) μεταξύ των οποίων την αρχαία ελληνική Ασκληπιακή μάλαξη, την αρχαία ελληνική εγκοίμιση (σύγχρονος υπνωτισμός), την μαγνητοθεραπεία (σήμερα λέγεται βιοενέργεια ή/και Ρέϊκι) υποβολή κ.α.

Επίσης στην ΕΠΙΝΟΗΣΗ και χρησιμοποίηση ήπιων φυσιοθεραπευτικών εσωτερικών μέσων όπως είναι η Δακτυλοχτύπηση, η γλωσσοθεραπευτική, η μετάγγιση ενέργειας, η βιοενεργειακή επίδραση επί των τσάκρα (κέντρων δύναμης) κ.α. και τέλος στην συστηματοποίηση και ταξιθέτηση – ομαδοποίηση της Ιαπωνικής Θεραπευτική Σιάτσου (Δακτυλοπίεση) για την αντιμετώπιση 186 παθήσεων, στην Στατική και Κινητική Θεραπευτική, στην Ρεφλεξολογία, στην Εικονοπλαστική Θεραπευτική, στις εκτοπλασματικές εκχύσεις κ.π.α.

Στην παρουσίαση σημαντικού μέρους της απόκρυφης ιστορίας του ανθρώπου, προκατακλυσμιαία και μετακατακλυσμιαία.

Στην εσωτερική εξήγηση των Ελευσινίων Μυστηρίων της αρχαίας Ελλάδας, των Ασκληπιείων και Αμφιαράειων, του Τροφώνιου Άντρου, της Αιγυπτιακής Μύησης και πολλών ξεχασμένων πλέον γνώσεων που απομεινάρια τους έχουν φθάσει ως τις μέρες μας (λυχνάρια τύπου Αλαντίν, πολύτιμες πέτρες, κατάρα Φαραώ, Σφίγγα, Πυραμίδες, μούμιες, ταξίδια στο διάστημα… κ.α.). Επίσης στην εσωτερική εξήγηση των Ελλήνων πυροβατών (Αναστενάρηδες) και του όλου φαινομένου.

Στο σημερινό κοντάκτ επιστημόνων και μεταφυσικών, που είναι αποτέλεσμα των σύγχρονων ανακαλύψεων της επιστήμης που ακουμπούνε και επιβεβαιώνουν την προαιώνια βιωματική μεταφυσική παράδοση και τις απόψεις της. Καταγράφεται μεταξύ άλλων στο βιβλίο του Τρισδιάστατος και Τετραδιάστατος Κόσμος.

Στο θέμα των εξωγήινων με πολλές λεπτομέρειες και αναλύσεις που τους αφορούν και μας… αφορούν και σε συναφή θέματα που πιθανόν να έχουν χαρακτήρα επείγοντος.

Στο σκόρπισμα πολλών αποκαλυπτικών εσωτερικών μαργαριταριών που μπορούν, αν σωστά συλλεχθούν και αξιολογηθούν, να αποβούν ωφέλιμα για την εξελισσόμενη επιστήμη και τις κατευθύνσεις των ανακαλύψεων που μέλει να στραφεί με μεγαλύτερη δυναμική και αποτελεσματικότητα. Μεταξύ αυτών το θέμα της αντιΰλης και της υπερύλης, των Supernova, του στοιχείου Αργού, των παράλληλων συμπάντων, των μαύρων οπών, των νετρίνων κ.α.

Στην εκ βαθέων ακτινογραφία και εκτενή ανάλυση των εσωτερικών και ιδίως μυστικιστικών βιωμάτων και της ξέχωρης ανάβασης (βάσει της ψυχοσύνθεσής τους και της ψυχικής εξέλιξής τους) που έτυχαν πολλά άξια τέκνα της ανθρωπότητας μεταξύ των οποίων:

Ερμής ο Τρισμέγιστος, Ακενατόν, Πυθαγόρας, Πλάτωνας, Αμμώνιος Σακκάς, Πλωτίνος, Μωυσής, Ραμακρίσνα, Βιβεκανάντα, Απόστολος Παύλος, Απόστολος Ιωάννης, Αδαμάντιος Ωριγένης ο χριστιανός, Θεόφιλος Καΐρης, Γρηγόριος Σιναΐτης, Γρηγόριος Παλαμάς (περί Ακτίστου Φωτός), Κοσμάς ο Αιτωλός, Άγιος Πατάπιος, Σαιν Ζερμαίν (Άγιος Γερμανός), Αλέξανδρος Καλλιόστρο, Παράκελσος, Δοκτώρ Παπύς (Ζεράρ Ανκώς), Δαλάι Λάμα και άλλοι.

Σαφή βιωματική και οριοθετημένη διάκριση μεταξύ ονείρου, οράματος, διαίσθησης, ψυχομετρίας, διακοής, διόρασης, ενόρασης, εξωσωμάτωσης (υποσυνείδησης), υπερδιανοητικής λειτουργίας (υπερσυνείδησης), Σαμάντι με πλαίσιο και Σαμάντι χωρίς πλαίσιο (οι σανσκριτικοί όροι αναλύονται στο βιβλίο με τίτλο «Από το στόμα του δασκάλου στο αυτί του μαθητή με εμπεριστατωμένο γλωσσάριο σανσκριτικής(400 λέξεων) για τους σπουδαστές της Γιόγκα»).

Επίσης διάκριση και πλήρη νοηματική καταγραφή – ανάλυση μέσα από το φως της πραγμάτωσής του για σχεδόν κάθε μεταφυσική ορολογία – έννοια, πέραν των άλλων, στα συγγράμματά του «Φως στο Σκότος» και κυρίως «Δίτομη Μεταφυσική Εγκυκλοπαίδεια» και στα 49 τεύχη του περιοδικού του «Ομακοείο» και τέλος στο αναλυτικό όσο και αποκαλυπτικό 400 σελίδων βιβλίο του μαθητή του Ηλία Κατσιάμπα «Εκ Βαθέων Μεταφυσική Αλληλογραφία».

Ο Νικόλαος Μαργιωρής το Φεβρουάριο του 2009 αναδείχθηκε 60^ος μεταξύ των 100 Μεγάλων Ελλήνων όλων των εποχών σε ανοιχτή στο κοινό ψηφοφορία που διεξήγαγε τον Απρίλιο του 2008 ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΙ. Ακολούθησε έκδοση τρίτομου έργου με την αναλυτική παρουσίαση και των 100 Μεγάλων Ελλήνων καθώς και DVDs.

Βρέθηκε δε μέσα στους 100 Μεγάλους Έλληνες καθότι συνεισέφερε τα μέγιστα στην διαμόρφωση, παρουσίαση και εκλαΐκευση μίας σύγχρονης Ελληνικής Μεταφυσικής Φιλοσοφίας βασισμένης σε συγκριτική ανάλυση των κυριότερων διεθνών φιλοσοφικών θεωρήσεων στο θέμα αυτό με αντίστοιχες Ελληνικές αλλά και Χριστιανικές. Κατέθεσε δε συστηματικά τις απόψεις του για τους θεωρητικούς και πρακτικούς τρόπους με τους οποίους ο σύγχρονος Έλληνας μπορεί να επαναπροσδιορίσει την πνευματική του πορεία και εξέλιξη μέσα στο σύγχρονο νεοελληνικό περιβάλλον διαφθοράς και πλήρους κοινωνικής αποσύνθεσης. Η συνεισφορά του αυτή αποτυπώνεται στα 189 συγγράμματά του και στις πολύπλευρες και πολύτιμες διασωθείσες προφορικές του παρακαταθήκες και διδαχές.

Ανάλογες παρουσιάσεις του – Εκτενή Αφιερώματα έχουν προηγηθεί στο περιοδικό «Άβατον», τεύχος Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου 2002, όπου παρουσιάζεται ως χριστοκεντρικός μύστης, στο περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τεύχος Δεκεμβρίου 1992, όπου παρουσιάζεται ως Πατριάρχης της Ελληνικής Μεταφυσικής Φιλοσοφίας και τεύχη Σεπτεμβρίου 1993 και ακολούθως Μαΐου 2004, επίσης στο ένθετο περιοδικό «Φαινόμενα» της εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος, στο περιοδικό “Yoga” τεύχος Οκτωβρίου 2008 και Ιανουαρίου 2010, σε sites, συνεντεύξεις, βιβλία πολλών άλλων συγγραφέων που έχουν αντλήσει υλικό από το έργο του, βιβλία μαθητών του και αλλαχού.

Άφησε πίσω του τεράστιο και διαχρονικό πλούτο παρακαταθηκών (θεωρητικών και πρακτικών) προς μελέτη και αξιοποίηση. Μάλιστα προς διάσωση, διαφύλαξη και ανάδειξη όλου αυτού του πολύτιμου υλικού μελετάται από τους εκπροσώπους του έργου του και τους μαθητές του η σύσταση ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ για την μελέτη και διάδοση του έργου του.

Το φιλοσοφικό και πρακτικό έργο του συνεχίζεται από τις Σχολές Ομακοεία που ίδρυσε καθώς και από τις νεότερες Σχολές συσταθείσες μετά τον θάνατό του ανά την Ελλάδα ενώ τα συγγράμματά του προωθούνται από τους φυσικούς κληρονόμους του μέσω των Ομακοείων. Από τους μαθητές και τους εκπροσώπους του, παράλληλα με το διδακτικό έργο, συνεχίζεται η έκδοση νεότερων συγγραμμάτων βασισμένων στις δικές του προφορικές παρακαταθήκες και διδαχές.

Εκτός από τις φιλοσοφικές σχολές που ο ίδιος ίδρυσε: Ομακοείο Αθηνών, Ομακοείο Λαμίας και Ομακοείο Τρικάλων λειτούργησαν μεταγενέστερα και οι κάτωθι: Ομακοείο Θεσσαλονίκης, Πυθαγόρειο Ομακοείο, Ομακοείο Κορίνθου – Λουτρακίου, Ομακοείο Κομοτηνής, Ομακοείο Ρόδου, Ομακοείο Καρδίτσας, Ομακοείο Πειραιά, Ομακοείο Κερκύρας και Γλυφάδας.

Πρόσθετες πληροφορίες για το συγγραφικό και λοιπό έργο του Ν. Μαργιωρή στα:

Web Site: http://www.omakoio.gr ή http://omakoio.blogspot.gr

E-mails : omakoio@omakoio.gr ή omakoeio@gmail.com

Δείτε επίσης δύο συνεντεύξεις σχετικές που παραχώρησε στο site του Esoterica.gr ο μαθητής και συνεργάτης του Ηλίας Κατσιάμπας και φιλοξενούνται στις κάτωθι ηλεκτρονικές διευθύνσεις:

http://www.esoterica.gr/podium/interviews/katsiaba/katsiaba.htm

http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=4103

(*) Ο Ηλίας Λ. Κατσιάμπας είναι καθηγητής φυσικής αγωγής, δημοσιογράφος, συγγραφέας και εκδότης. Υπήρξε επί δεκαετία μαθητής – συνεργάτης του Ν. Μαργιωρή και είναι υπεύθυνος των Ομακοείων Τρικάλων και Θεσσαλονίκης

ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α. ΜΑΡΓΙΩΡΗΣ

ΕΝΑΣ ΧΡΙΣΤΟΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΜΥΣΤΗΣ

Στα πλαίσια της παρουσίασης των Ελλήνων Μυστικών, των ανθρώπων δηλαδή εκείνων που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στον χώρο της πνευματικής αναζήτησης – εσωτερικής παιδείας - φιλοσοφίας στην χώρα μας, ο Ηλίας Κατσιάμπας, παρουσιάζει μια χαρισματική και πολυτάλαντη μορφή: τον Νικόλαο Α. Μαργιωρή. Ο Ηλίας Κατσιάμπας, μαθητής για πολλά χρόνια του Νικολάου Μαργιωρή, μιλάει για την προσωπικότητα και το πλούσιο έργο του δασκάλου του, που -σύμφωνα με τον ίδιο- η διδασκαλία του συνίσταται στην αρμονική συνύπαρξη των αρχαίων ελληνικών, αιγυπτιακών και ινδικών μυστηρίων με την εσώτερη χριστιανική παράδοση…

(Από το Αφιέρωμα - Παρουσίαση στο περιοδικό Άβατον, τεύχος Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου 2002, για τους Έλληνες Μύστες).

-Να σημειώσουμε ότι ο σύγχρονος βιωματικός φιλόσοφος και πνευματικός δάσκαλος Νικόλαος Α. Μαργιωρής αναδείχθηκε 60^ος μεταξύ των 100 Μεγάλων Ελλήνων όλων των εποχών στα πλαίσια της ψηφοφορίας που διεξήγαγε ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΙ στην πατρίδα μας και στους ομογενείς του εξωτερικού.Η συγκεκριμένη παρουσίαση έλαβε χώρα στις εκπομπές του ΣΚΑΙ που προβλήθηκαν στις 16 & 23-2-2009. Από μέρους του ίδιου τηλεοπτικού σταθμού εκδόθηκε ένα τρίτομο έργο που συμπεριλαμβάνει τους 100 Μεγάλους Έλληνες με αναλυτική παρουσίαση για τον καθένα ξεχωριστά. Επιπρόσθετα κυκλοφόρησαν DVDs από την παρουσίαση των 100 Μεγάλων Ελλήνων-.

Ο Νικόλαος Α. Μαργιωρής αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες και εξέχουσες, παγκόσμιου κύρους και ακτινοβολίας, φυσιογνωμίες του 20ου αιώνα στο χώρο της Εσωτερικής Φιλοσοφίας (αποκρυφολογίας και μυστικισμού). Πρόκειται όχι μόνον για καταξιωμένο αλλά και πλήρως βιωματικό μεταφυσικό πανεπιστήμονα – δάσκαλο που χαρακτηρίστηκε ως «Πατριάρχης της Ελληνικής Μεταφυσικής» σε σχετική συνέντευξη στο περιοδικό «Τρίτο Μάτι» στο τεύχος 20, Δεκέμβριος 1992, στην πρώτη και τελευταία δημόσια παρουσία του.

Αδιαμφισβήτητα υπήρξε μία σπάνια σε χαρίσματα, πολυτάλαντη και πρωτόγνωρη σε δυναμισμό και παραγωγή έργου εσωτερική βιωματική προσωπικότητα, η οποία δρασκέλισε, εν πολλοίς αθόρυβα, το κατώφλι της πατρίδας μας, παραδίδοντας την πεμπτουσία των ολοκληρωμένων πνευματικών του βιωμάτων, που «συνοψίζεται» αφενός σε ένα πολυδιάστατο, σύγχρονο ελληνοχριστιανικό μεταφυσικό συγγραφικό έργο, το οποίο ξεπερνάει τα 145 φιλοσοφικά και πρακτικά συγγράμματα, αφετέρου σε μία «ατέρμονη» παράδοση προφορικής γνώσης.

Ο Νικόλαος Μαργιωρής γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου του 1913 στη Σάμο, στο χωριό Βουρλιώτες και απεβίωσε σε ηλικία 80 χρονών στις 6 Μαΐου του 1993 στην Αθήνα, όπου είχε ζήσει τα τελευταία 35 χρόνια.

Εκπαιδεύτηκε στην Ινδία και το Θιβέτ για σχεδόν 13 χρόνια. Με τους συγγενείς του έμεινε πολλά χρόνια στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου σπούδασε και σταδιοδρόμησε. Νυμφεύτηκε τη Λαΐτσα Παπανδρέου με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Ανδρέα και την Κάλλια.

Έλαβε μέρος στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως εθελοντής έφεδρος αξιωματικός, όπου τραυματίστηκε σοβαρά στο Ελ Αλαμέιν και στο Ρίμινι. Για τις υπηρεσίες του προς την πατρίδα τιμήθηκε με πολλά παράσημα (μεταξύ των οποίων και το Μεγαλόσταυρο) και με τη σύνταξη του ανάπηρου αξιωματικού. Τιμήθηκε επίσης δύο φορές με το σταυρό του Αγίου Μάρκου για την προσφορά του στην Εκκλησία και τη θρησκεία από τους πατριάρχες Αλεξάνδρειας, Χριστόφορο και Νικόλαο τον 6ο.

Εκτός από την ελληνική γλώσσα, που για τις ανάγκες έκφρασης της Μεταφυσικής έπλασε αρκετές νέες λέξεις που χρησιμοποίησε στα γραπτά του, γνώριζε άριστα Σανσκριτικά, Αραβικά, Εβραϊκά, Αγγλικά, Γαλλικά και την Ιερογλυφική γραφή.

Θεωρούσε τη Μεταφυσική σαν τη μοναδική Αλήθεια και πίστευε πως είναι δυνατόν ο άνθρωπος να πραγματώσει την Αλήθεια, όπως την πραγμάτωνε ο Σωκράτης, με τον περίφημο στοχασμό του (νταράνα - συγκέντρωση) ή μέσω του θρησκευτικού μυστικισμού (χριστοκεντρικού και χριστοκρατικού μυστικισμού ή την Μπάκτι Γιόγκα των Ινδών).

Όλες του οι διδασκαλίες, τα βιβλία, οι μελέτες, το περιοδικό, οι κλάδοι σπουδών της Εσωτερικής Φιλοσοφίας προέρχονται και απορρέουν από τα βαθιά εσωτερικά και μυστικιστικά του βιώματα (νιργκούνα σαμάντι - θέωση).

Από νεαρή ηλικία (13 ετών) ήταν κοινωνός των υπερβατικών αυτών καταστάσεων, τις οποίες κατόρθωνε να μετασχηματίζει και να παρέχει στους μαθητές του και στον κόσμο, για γνώση, συμβουλή, χρήση, θεραπεία και προσωπική εμπειρία του οποιουδήποτε ανταποκρινόμενου.

Οι φιλοσοφικές του προσεγγίσεις πάνω στη Δημιουργία, στην Αλήθεια (Θεό), στους ορατούς αντιληπτούς και αόρατους μη αντιληπτούς νόμους που διέπουν το σύμπαν και τη ζωή γενικά, παρέχονται με μοναδική απλότητα, λεπτομέρεια, ανάλυση και διεισδυτικότητα και ακόμη με νέες εσωτερικές αποκαλύψεις: Για πρώτη φορά παρέδωσε μια ολοκληρωμένη και άρτια αποκρυφολογική και μυστικιστική θεώρηση της Πανδημιουργίας.

Ο ίδιος εκδήλωνε μια υπερδραστηριότητα και δυναμική που δεν την έκαμπτε κανένα εμπόδιο ή αρρώστια (τουλάχιστον δύο φορές είχε περάσει από το θάνατο). Συνεχώς καθοδηγούσε, εκπαίδευε, παραδειγμάτιζε με τον τρόπο του, αποτελώντας –τουλάχιστον για τους μαθητές του– ένα πρότυπο που συμπυκνώνεται στη φράση «τέλειος άνθρωπος και τέλειο πνεύμα». Το πιστεύω του ήταν έξω από διαφημίσεις και προσηλυτισμούς και βέβαια με απόλυτο σεβασμό στην ελευθερία του καθενός προσερχομένου-αναζητητή.

Υπήρξε πιστός «στρατιώτης» του Ιησού Χριστού, του αληθινού Ραβί Χριστού που πάντα ακολουθούσε το έργο Του και τη διδασκαλία Του, ζωντανεύοντάς την για άλλη μια φορά στη σημερινή μας κοινωνία.

Στην πορεία των πρώτων χρόνων εσωτερικής αναζήτησης έτυχε σπανίων και άξιων δασκάλων οι οποίοι συνέδραμαν τα μέγιστα στην ταχεία και ισορροπημένη αφύπνισή του. Εκτός από τους γονείς του, ο πρώτος δάσκαλός του στην εσωτερική φιλοσοφία υπήρξε ο παππούς του Μανόλης Αγγελινάρας, εξέχουσα φυσιογνωμία της Σάμου με σπουδές στη Μεγάλη του Γένους Σχολή της Χάλκης, και παράλληλα η γιαγιά του βαθιά θρησκευόμενη γυναίκα που τον γαλούχησε και τον κατηύθυνε στη χριστιανική του πίστη.

Οι δυο εσωτερικοί φυσικοί δάσκαλοί του που τον προσανατόλισαν στο βάθος της πνευματικής ζωής υπήρξαν ο Κρίνο Αντρέ Σαλβατόρε Ντε Κάστρο, Έλληνας από την Οδησσό της Ρωσίας, μουσουργός και συνθέτης, και ο Ινδός Μπάμπα (δεν έχει καμία σχέση με τον εν ζωή Σάτια Σάι Μπάμπα, ο οποίος συνέπεσε να είναι ένας εκ των μαθητών της ομήγυρης 100 παιδιών που κάποια στιγμή είχε υπό την ευθύνη του στην Ινδία ο Μαργιωρής). Επίσης είχε εσωτερικές επαφές με πολλούς μεγάλους δασκάλους, μεταξύ των οποίων ενδεικτικά μόνον αναφέρουμε τον Άγιο Πατάπιο (κατά τον Μαργιωρή είναι αυτός που συνέγραψε τα ψευδεπίγραφα του Διονύσιου του Αρεοπαγίτη που μεταφράστηκαν από τον Ερίγενα το 850 μ.Χ. στα Λατινικά και μετέδωσαν τη φλόγα του μυστικισμού στην Ευρώπη), τον Ραμακρίσνα, τον Πυθαγόρα και την Έλενα Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ με την οποία συνομιλούσε συχνά και την αποκαλούσε «μάνα του».

Από το 1958, που επέστρεψε στην Ελλάδα από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου ζούσε, αγωνίστηκε εργαζόμενος σε δύο δουλειές (πρωί - απόγευμα) για να βγάλει τα προς το ζην και να διαβιώσει την πολυμελή οικογένειά του. Παράλληλα δε τα βράδια οδηγούνταν σε πολλές πνευματικές κινήσεις του τόπου μας στις οποίες δεν σταμάτησε στιγμή να διδάσκει την εσωτερική αλήθεια της ζωής.

Το 1976 όμως είχε έρθει η κατάλληλη στιγμή. Ίδρυσε στην Αθήνα τη Νεοπυθαγόρεια Φιλοσοφική Σχολή με τον τίτλο Ομακοείο Αθηνών (εκ του ομού, μαζί, ακούμε μια εσωτερική - πνευματική διδασκαλία ή ακόμη ακούμε το ΟΜ τον ιερό υπέρτατο ήχο) στην οποία δίδαξε επισταμένα και συστηματικά για 17 συναπτά έτη Εσωτερική Φιλοσοφία - Θεολογία, τα συστήματα της Εσωτερικής Θεραπευτικής και τις πρακτικές της Γιόγκα και του Μυστικισμού.

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του εγκαινίασε δύο ακόμη εσωτερικές σχολές, τα Ομακοεία Λαμίας (1990) και Τρικάλων (1992), των μαθητών του Δημήτρη και Κούλας Τσαπάρα και Ηλία Κατσιάμπα αντίστοιχα. Μετά τη μετάστασή του το Ομακοείο Αθηνών ανέλαβε η βοηθός του Σμάρω Κοσμάογλου, ενώ λειτούργησαν σιγά-σιγά και πολλά νέα Ομακοεία.

ΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ

Μια γενική απροκατάληπτη άποψη κάθε σοβαρά ενασχολούμενου με τον εσωτερικό χώρο πάνω στο έργο του Μαργιωρή προσανατολίζεται στο ότι έχουμε να κάνουμε με μία πρωτόγνωρη και καινοτόμα ελληνική παρουσία στο χώρο του Εσωτερισμού και όχι μόνον, που αναμφίβολα συνιστά κεφάλαιο ανεκτίμητο για τον τόπο μας και γενικότερα.

Ο ίδιος, όπως προαναφέραμε, στη μοναδική (πρώτη και τελευταία) συνέντευξή του, μερικούς μήνες πριν το φυσικό του θάνατο, αυτοαποκαλυπτόμενος, δήλωσε χριστοκεντρικός και χριστοκρατικός μυστικιστής.

Γενικά, η διδασκαλία του Μαργιωρή δεν κομίζει ούτε υπόσχεται κάποια νέου τύπου σωτηρία στην ανθρωπότητα. Απλά «αναβιώνει» και συγκεράζει σε σημαίνοντα βαθμό –μέσα από το προσωπικό «φίλτρο» της πραγμάτωσής του με βάση τη σύγχρονη πραγματικότητα και αναγκαιότητα– την αρχαία ελληνική μύηση, την αιγυπτιακή μύηση, την ινδική μύηση και τέλος τη χριστιανική εσώτερη μύηση σε μια αρμονική «συνύπαρξη» και «συν-πορεία» δυνατοτήτων και ευκαιριών, που ορμάται από την προσωπική ανάγκη για κάλυψη των αναζητήσεων του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά.

Πέραν όμως όλων των προαναφερθέντων, το κατεξοχήν διαφορετικό στις διδαχές και στα συγγράμματά του είναι ότι δίνει απάντηση προσωπική, απόλυτα δική του, στο μέγα θέμα κάθε εποχής, το Κοσμογονικό - Οντογονικό και το Εσχατολογικό (Αποκάλυψη Ν. Μαργιωρή).

Η μυστικιστική ψυχή του φανερώνει τις εμπειρίες της και προσπαθεί να δώσει την απάντηση με μέσο και όργανο το νου και τη γραφίδα για υπερδιανοητικά και υπερσυνειδητά συμβάντα. Βάσει αυτών ξετυλίγεται ένας αιώνιος δημιουργικός κύκλος, που τον συντονίζει και τον δημιουργεί ο Λόγος, που στην ανθρώπινή μας γλώσσα λέγεται Ιησούς Χριστός.

Το πλήρες πνευματικό του όραμα (η μυστική του ζωή), που η διάρκειά του άγγιξε τις 30 ημέρες, αποτυπώνεται σε πολλά από τα βιβλία του, όπως: Γένεση και Θάνατος των Κόσμων και των Όντων, Εσωτερική Φιλοσοφία, Μεταθανάτια Ζωή, Η Δημιουργία των Κόσμωνκ.ά. (δείτε στο ίντερνετ την ιστοσελίδα www.omakoio.gr), για πρώτη φορά δημόσια, με απαράμιλλη εκμυστήρευση για όλα τα στάδια της Δημιουργίας, τους νόμους που τη διέπουν, τα υπερόντα που εσωτερικά άρχουν και τη μία αρχή των πάντων. Γένεση, Διατήρηση, Θάνατος και Απουσία κάθε Εκδήλωσης δίνουν ένα υπερπανοραμικό, πρωτοφανές σε βάθος και ανάλυση ανεξάντλητο παρόν, το οποίο είναι χρήσιμο να έρθει εις γνώση κάθε σοβαρά ενασχολούμενου με την εσωτερική πραγματικότητα.

Αναμφίβολα προσέφερε ποικιλοτρόπως στην πατρίδα, στη θρησκεία, στον εσωτερισμό και πάνω απ’ όλα στον παγκόσμιο πνευματικό πολιτισμό μέσα από τον πρωτόγνωρο και τεράστιο εσωτερικό πλούτο του έργου του.

Εκφράζοντας μία προσωπική εκτίμηση από τη δεκαετή εμπειρία μας δίπλα του, θα λέγαμε, ότι ο Νικόλαος Μαργιωρής υπήρξε ένας άνθρωπος που εμπεριείχε μέσα του «όλο» το βάθος του αποκρυφολογικού μεγαλείου της Δημιουργίας συγκερασμένο και στεφανωμένο με το μυστικιστικό βίωμα που συνιστά ένα συνάνθρωπο που τιτλοφορείται ως μύστης (αποκρυφιστής και μυστικιστής).

Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, θα πρέπει να τονίσουμε ότι μόνον η προσωπική επαφή με το σύνολο του συγγραφικού του έργου (189 συγγράμματα) και σ’ ένα βαθμό με τις προφορικές του παρακαταθήκες μπορεί να δώσει σε κάποιον την κεντρική ιδέα που εμπερικλείεται στο πρόσωπο και στο βίωμα του Μαργιωρή και να εξάγει τα όποια δικά του ασφαλή συμπεράσματα έξω από τις προσεγγίσεις οιονδήποτε και φυσικά και τις δικές μας.

Βασικό πιστεύω του Μαργιωρή ήταν ότι μόνον η άπλετη διάδοση και συστηματική διδαχή της Εσωτερικής Παιδείας (αποκρυφολογίας και μυστικισμού) προς κάθε κατεύθυνση θα ενισχύσει τους μηχανισμούς άμυνας της κοινωνίας μας (και των εαυτών μας) που με τον καιρό θα εκτιμήσει και θα προτιμήσει την ποιότητα από την ποσότητα, τη γνώση από την άγνοια, την ιδία εμπειρία από την τυφλή πίστη ή «σερβιρισμένη» ημιμάθεια που οδηγεί στη σκόπιμη παραπλάνηση και συκοφάντηση κάθε υγιούς ποιοτικού φιλοσοφικού συστήματος, εγχώριου ή ξένου.

Στα πλαίσια αυτά προσδοκούσε και εργαζόταν όχι μόνο για τη μελλοντική παρουσία του τρίτου ελληνικού –πνευματικού– πολιτισμού που θα... «κυριαρχήσει» κάποια απώτερη στιγμή παγκοσμίως, μα πάνω απ’ όλα για την εσωτερική καλλιέργεια και εν τέλει την πνευματική απελευθέρωση κάθε ανθρώπου.

Προς τούτο μάλιστα παρέδωσε τόσες πολλές εξειδικευμένες κι αποκαλυπτικές γνώσεις και ολοκληρωμένες πρακτικές διεξόδους που μόνο ως άθλος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η μερική ανάπλασή τους πολύ περισσότερο μάλλον η αφομοίωσή τους και εν τέλει η εφαρμογή τους απ’ όλους όσοι θα επιδιώξουν και θα επιμείνουν να προσεγγίσουν εμπράκτως τα υψηλά σημεία τους.

Ακόμα θεωρούσε ότι οι πνευματικές παρακαταθήκες των πολιτισμών των Ινδών, Αιγυπτίων και Ελλήνων και πολλά παρακλάδια τους ανά τον κόσμο έχουν κοινές ρίζες καταγωγής από τους προγόνους μας Προέλληνες του Αιγαίου, τους προ των Πελασγών, τους αποκαλούμενους Δραβίδες, αντιπάλους των Ατλαντίνων, όπως αυτές εκπήγασαν προκατακλυσμιαία και μετακατακλυσμιαία από τη μητρική τους εστία-πηγή, την ευρύτερη περιοχή της λεκάνης της Μεσογείου.

Σήμερα το σύνολο των δραστηριοτήτων και των διδασκαλιών του καθώς και η παροχή των συγγραμμάτων του συνεχίζονται αδιάλειπτα από τις Σχολές-Ομακοεία που ο ίδιος ίδρυσε.

Το «Εσωτερικό Κλειδί»

Μέσα σε 23 χρόνια συγγραφικής μεταφυσικής δραστηριότητας (1970-1993) ο Νικόλαος Μαργιωρής παρήγαγε ένα πολυσχιδές έργο, το οποίο περιλαμβάνει 34 βιβλία καθαρά εσωτερικού περιεχομένου, 34 ειδικές μελέτες πάνω σε διάφορα σημαντικά εσωτερικά θέματα και την 8ετή κυκλοφορία του πρώτου διμηνιαίου αμιγούς μεταφυσικού περιοδικού στον τόπο μας, με τον τίτλο Ομακοείο (49 τεύχη).

Επίσης δημιούργησε κλάδο σπουδών δι’ αλληλογραφίας με την ονομασία «Εσωτερικό Κλειδί». Σ’ αυτόν, οι μαθητές του διδάσκονταν με βαθιά εσωτερική ανάλυση, θεωρητική και πρακτική, τα εξής μαθήματα: διαλογισμό, εσωτερική θεραπευτική, υπνωτισμό-ορθοψυχισμό, επιστημονικό πνευματισμό, εσωτερική φιλοσοφία, εσωτερική μύηση, αστρολογία-αστροσοφία και αποσυμβολισμό.

Ανά τρίμηνο πραγματοποιούσε πολυήμερα σεμινάρια Σιάτσου (και Εσωτερισμού), στα οποία δίδασκε ο ίδιος, όχι μόνο Σιάτσου, αλλά και πλήθος άλλων εσωτερικών θεραπευτικών συστημάτων, μεταξύ των οποίων και δικές του ανακαλύψεις με εξαιρετικά θεραπευτικά αποτελέσματα.

Από το 1972 ίδρυσε το Σύλλογο «Οι ευσεβείς προσκυνητές του Ακτίστου Φωτός, ο Άγιος Πατάπιος», στον οποίο έκανε ανελλιπώς ελεύθερες ομιλίες σε ποικίλα εσωτερικά και πνευματικά θέματα.

Όλες του οι διδασκαλίες και οι δραστηριότητες γίνονταν στην έδρα του, στο πνευματικό φιλοσοφικό εργαστήρι, το οποίο από την ίδρυσή του, το 1976, ονόμασε Ομακοείο Αθηνών, προς τιμή και ανάμνηση του Ομακοείου που πρωτοδημιούργησε στον Κρότωνα της Νότιας Ιταλίας ο Πυθαγόρας.

Μερικά από τα έργα του είναι: Αποσυμβολισμός της Ελληνικής Μυθολογίας, Δραβίδες οι Πρόγονοι των Ελλήνων, Ελευσίνια Μυστήρια, Πυθαγόρεια Αριθμοσοφία, Ασκληπιεία και Αμφιαράεια, Μετενσάρκωση, Γένεση και Θάνατος των Κόσμων, Μεταθανάτια Ζωή, Εσωτερική Φιλοσοφία, Μυστική Διδασκαλία (τρεις τόμοι), Αποκρυφολογία (τρεις τόμοι), Εσωτερική Θεραπευτική, Εσωτερική Μύηση, Χριστοκεντρικός και Χριστοκρατικός Μυστικισμός, Ράτζα Γιόγκα, Το Μυστικό της Χάθα Γιόγκα, Κρίγια Γιόγκα – Μέθοδος Σωματοψυχικής Θεραπευτικής, Δίτομη Μεταφυσική Εγκυκλοπαίδεια κ.ά.

Βιβλία διαχρονικά και πηγή έμπνευσης για κάθε σκεπτόμενο ον και ιδιαίτερα για όσους αναζητούν το βάθος και την έκφραση με φυσικό σύγχρονο λόγο της άμεσης βιωματικής εμπειρίας αλλά και όλων εκείνων των πρακτικών μέσων εσωτερικής ανάπτυξης που έχει ζωτική ανάγκη ο σύγχρονος άνθρωπος.

Βιβλία του ξεκίνησαν ήδη να μεταφράζονται στην αγγλική γλώσσα.

Εσωτερικές Φυσιοθεραπευτικές Ανακαλύψεις

Μερικές από τις ήπιες φυσιοθεραπευτικές ανακαλύψεις του, μέσα από την εμπειρία του και τη βαθιά εσωτερική γνώση, που τις αναφέρει αναλυτικά στα βιβλία του και στις οποίες εκπαίδευε τους μαθητές του είναι:

1. Από την αριστερή παλάμη του χεριού έδωσε τις κύριες απολήξεις που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένα εσωτερικά όργανα του ανθρώπινου σώματος.

2. Δαχτυλοκτύπηση. Ταχύτατη θεραπευτική μέθοδος ερεθισμού όλου του οργανισμού, των κυττάρων και των ενδοκρινών αδένων, για παροχή νέων εκκρίσεων ορμονών και θεραπεία του ασθενή.

3. Γλωσσοθεραπεία. Με ειδικές μαλάξεις-μασάζ, κατάλληλα τραβήγματα της γλώσσας, που έχουν άμεση επίδραση επί του μυϊκού και νευρικού συστήματος και σ’ όλον τον οργανισμό για αποκατάσταση και θεραπεία.

4. Αναβίωσε την αρχαιοελληνική ασκληπιακή μάλαξη, που εφεύρε και εφάρμοζε στην αρχαιότητα ο πατέρας της ιατρικής Ασκληπιός στα ιεροθεραπευτήρια της αρχαίας Ελλάδας (Ασκληπιεία - Αμφιαράεια).

5. Υποβολιμιαία θεραπευτική. Με ετεροϋποβολή ή αυθυποβολή.

6. Εγκοίμηση ή αλλιώς Υπνωτισμός - Ορθοψυχισμός ή Τεχνητός Ύπνος, τρεις επιστημονικές ολοκληρωμένες μέθοδοι.

7. Θρησκευτική συγκινησιακή παράκληση δίπλα στον ασθενή.

8. Ιαπωνική Σιάτσου - Δακτυλοπίεση. Ομαδοποίηση - τυφλοσούρτης όλης της Σιάτσου από τον Δάσκαλο Νικόλαο Α. Μαργιωρή. Σε 23 ομάδες παρουσίασε το θεωρητικό και πρακτικό τρόπο αντιμετώπισης 186 ασθενειών με τις γενικές αλλά και τις εξατομικευμένες μεθόδους θεραπείας τους (βλέπε τρίτομο σύγγραμμά του Χειροπλαστική).

9. Μεθοδικός ερεθισμός όλων των ενδοκρινών αδένων (τσάκρας) για θεραπεία.

10. Βιοενεργειακή επίδραση επί των 33 σπονδύλων της σπονδυλικής στήλης για αντιμετώπιση 193 επώνυμων παθήσεων του ανθρώπινου σώματος.

11. Στατική Θεραπευτική με τα χέρια-παλάμες.

12. Κινητική Θεραπευτική με τα χέρια-παλάμες.

13. Ρεφλεξολογία ή ανακλαστική ζωνοθεραπεία.

14. Εικονοπλαστική θεραπεία από κοντά ή από μακριά.

15. Εκτοπλασματικές εκχύσεις - χουχουλιάσματα.

16. Μαντραμοθεραπευτική. Θεραπεία με λέξεις δύναμης.

17. Μετάγγιση ενέργειας, υγιών δονήσεων.

18. Παρακολούθηση λιτανειών ή λειτουργιών.

19. Ιερός ενθουσιασμός. Ενίσχυση της ακλόνητης πίστης προς όποιο ιδανικό ή πιστεύω που πάλλει τον άνθρωπο εσωτερικά και δημιουργεί προϋποθέσεις αναβίβασης των δονήσεών του για αποκατάσταση της υγείας του.

20. Κρίγια Γιόγκα, μέθοδος σωματοψυχικής θεραπευτικής. Περιλαμβάνει σωματικές ασκήσεις-στάσεις σε συνδυασμό με ειδικές αναπνοές για αναζωογόνηση-θεραπεία του σώματος και νοητικές ασκήσεις σύγκρισης για απαλλαγή του ανθρώπου από κάθε είδους απωθημένα, φοβίες, έξεις, πάθη κ.λπ. Αναβίωση και παρουσίαση σε παγκόσμιο επίπεδο από τον ίδιο (βλέπε το σχετικό σύγγραμμά του).

21. Κουνταλινοθεραπεία. Με αναθυμιάσεις της Κουνταλίνη ή και με αφύπνισή της.

22. Ράτζα Γιόγκα, 8 στάδια-αναβαθμίδες αυτοθεραπείας σώματος και νου (επιστημονική - ψυχολογική μέθοδος).

23. Μίξη - Συνδυασμός πολλών από τα παραπάνω συστήματα.

Αυτά είναι μερικά από τα σημαντικότερα και πιο αποτελεσματικά αβλαβή εσωτερικά-φυσιοθεραπευτικά συστήματα που κατά περίπτωση αναβίωσε ή ανακάλυψε και εφάρμοσε επί σειρά ετών επιτυχώς.

Εκτός από τις διδασκαλίες των θεραπευτικών συστημάτων, πραγματοποιούσε και ο ίδιος θεραπείες, όπως και όσοι από τους μαθητές του είχαν εκπαιδευτεί. Παράλληλα λειτουργούσε σχολή Κρίγια Γιόγκα όπως επίσης και σχολή αδυνατίσματος και αποτοξίνωσης με το σύστημα της Ατμοϋγροποίησης (δικής του επινόησης βασισμένο στη γνώση και την εφαρμογή της Γιόγκα).

Ο ίδιος δίδασκε, εκτός από τη Ράτζα και Κουνταλίνη Γιόγκα, όλα τα συστήματα της Γιόγκα, καθώς επίσης Εσωτερική Φιλοσοφία και Θεολογία (Αποκρυφολογία και Μυστικισμό).

Σημείωση: Ο Ηλίας Λ. Κατσιάμπας είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας, καθηγητής φυσικής αγωγής και εκδότης. Παράλληλα υπήρξε επί δεκαετία μαθητής του Ν. Μαργιωρή και είναι υπεύθυνος των φιλοσοφικών σχολών Ομακοεία Τρικάλων και Θεσσαλονίκης.

Για περισσότερες πληροφορίες για τα 200 συγγραμμάτα (189 του Ν. Μαργιωρή και 14 του μαθητή του Ηλία Κατσιάμπα), για τις σχολές και το έργο του Ν. Μαργιωρή δείτε στα κάτωθι link:

Web Site: http://www.omakoio.gr ή http://omakoio.blogspot.gr

E-mails : omakoio@omakoio.gr ή omakoeio@gmail.com

http://www.esoterica.gr/podium/interviews/katsiaba/katsiaba.htm

http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=4103

Ο Δάσκαλος Νικόλαος Μαργιωρής ενώ συγγράφει τον Β΄ τόμο του τρίτομου έργου του Μυστική Διδασκαλία. Σημειώνεται ότι κατά την συγγραφή των έργων του - πλην ορισμένων αναγκαίων εξαιρέσεων - δεν μεταχειριζόταν βιβλιογραφία διότι έγραφε απευθείας από μέσα του κατά τρόπο «αυτόματο», με την δύναμη, την γνώση και το Φως της ψυχής του για κάθε θέμα που ανέλυε.

Υ.Γ.: Παρακαλούνται όσοι ενδιαφέρονται για τα βιβλία και το έργο του Νικολάου Α. Μαργιωρή και ιδιαίτερα για την πιθανότητα έκδοσής του στην αγγλική γλώσσα να επικοινωνούν με τον κ. Ηλία Κατσιάμπα στην διεύθυνση: Κεφαλληνίας 21, 42100 Τρίκαλα. Τηλέφωνο και Φαξ: 24310-75505 ή κινητό 6974-580768.

Web Site: http://www.omakoio.gr ή http://omakoio.blogspot.gr

E-mails : omakoio@omakoio.gr ή omakoeio@gmail.com

http://www.esoterica.gr/podium/interviews/katsiaba/katsiaba.htm

http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=4103

Στην διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση χρειαστείτε.